Aπογραφή

«Απογραφή» είναι ο υπαινικτικός τίτλος της νέας εργασίας του Περικλή Αλκίδη –μια πλάγια αναφορά στην «ιατροδικαστική» πρακτική που εφαρμόζει εδώ και σχεδόν τρεις δεκαετίες κατά τη διαχείριση της οικογενειακής του βιογραφίας. Το παρελθόν, παρατήρησε η A.Kuhn, είναι σαν τη σκηνή ενός εγκλήματος: μόνο τα ίχνη μιας πράξης μπορεί να εξακολουθούν να υπάρχουν. Πράγματι, ο Αλκίδης αντιμετωπίζει το οικογενειακό παρελθόν του ως υπόθεση εγκλήματος, αναλαμβάνοντας το ρόλο του εμμονικού ντετέκτιβ που προσπαθεί επίμονα να διατηρήσει το φάκελό της ανοιχτό: οργανώνει αναπαραστάσεις των γεγονότων, ακολουθεί στοιχεία, χαράσσει γραμμές έρευνας, εξετάζει δεδομένα, ταξινομεί και ξαναταξινομεί το υλικό, ξετυλίγει οικογένεια δράματα, αποκαλύπτει μυστικά. Σε κάθε στροφή, καθώς γεννιούνται νέα ερωτήματα, υπάρχει πάντα κάτι καινούργιο να ψάξει. Αναπόφευκτα, όπως σε όλα τα εγκλήματα, το ιδιωτικό μετατρέπεται σε δημόσιο. Η οικογένεια Αλκίδη είναι πλέον για την ελληνική φωτογραφία ότι οι οικογένειες των Sally Man, Ralph-Eugene Meatyard και Richard Billigham, το έργο των οποίων επαναπροσδιόρισε τα διακυβεύματα της αυτοβιογραφικής καταγραφής.

Η «Aπογραφή» παρουσιάζει υλικό με έντονη συναισθηματική και προσωπική σημασία που αγγίζει το φόβο μας για τα γηρατειά και το θάνατο. Ο Αλκίδης συνδυάζει αντικείμενα που βρήκε στα συρτάρια της μητέρας του μετά τον πρόσφατο θάνατό της, πορτρέτα της, δικά του σχόλια και συναισθηματικές περιγραφές των τελευταίων χρόνων της ζωής της. Διαμορφώνει τελικά ένα ακόμη κεφάλαιο στη αυτοβιογραφία της οικογένειάς του το οποίο, σχεδόν σίγουρα, δε θα είναι το τελευταίο. Γιατί, ενώ οι υποθέσεις εγκλημάτων συχνά επιλύονται, το έργο της μνήμης είναι δυνητικά ατέρμονο.

Πηνελόπη Πετσίνη