Η περίπτωση της Μαίρης Παρακευά: Για μια εναλλακτική θεώρηση της ιστορίας της Ελληνικής φωτογραφίας

Η μέχρις σήμερα κυρίαρχη εκδοχή της ιστορίας της Ελληνικής φωτογραφίας στηρίζεται στη μελέτη και προβολή των επαγγελματιών φωτογράφων του ελλαδικού χώρου. Από τα τέλη όμως του 19ου αιώνα ανακαλύπτουμε μια παράλληλη και ριζικά διαφορετική διαδρομή: αυτή που διέγραψαν ορισμένοι ταλαντούχοι ερασιτέχνες της αστικής και μεγαλοαστικής κυρίως τάξης, το έργο των οποίων είναι ακόμα ελάχιστα γνωστό. Όπως αποκαλύπτεται από την πρόσφατη δωρεά του αρχείου της στο Μουσείο Μπενάκη, σημαντικότατο έργο ποιοτικά όσο και ποσοτικά δημιούργησε η Μαίρη Παρασκευά  (1882-1951).

Κόρη του Μυκονιάτη μεγαλοκτηματία Νικολάου Γρυπάρη, μεγάλωσε στην Μπαράνοφκα, το πατρικό κτήμα στη Βολυνία της Κριμαίας. Οι φωτογραφίες της, που την καθιστούν πρώτη Ελληνίδα φωτογράφο με ολοκληρωμένο και σε βάθος χρόνου προσωπικό έργο, συμπεριλαμβάνουν λήψεις από την Κριμαία, την Αίγυπτο, την Ελλάδα και άλλες Μεσογειακές χώρες. Πολυτιμότερες ίσως είναι οι εικόνες από τη ζωή στην προεπαναστατική Κριμαία, φωτογραφίες που αποπνέουν λυρισμό, ευαισθησία και νεανικό ενθουσιασμό συχνά εφάμιλλου των οικογενειακών φωτογραφιών του Jacques Lartigue.