Οικογενειακές Φωτογραφίες

Μελετώντας τις φωτογραφίες και τις φωτογραφικές πρακτικές παραγωγής και κατανάλωσης εντός της οικογένειας και αναζητώντας το νόημα που προσδίδουν σε αυτές οι αφηγήσεις των κατόχων τους, διαπιστώνουμε πως η φωτογραφία εντός  της οικογένειας είναι σχεδόν αποκλειστικά οικογενειακή υπόθεση, στο βαθμό που η συντριπτική πλειοψηφία τους αναπαριστά πρόσωπα της οικογένειας.

Διαπιστώνουμε επίσης ότι η αφήγηση αναμνήσεων εντός της οικογένειας  και  ειδικά η αφήγηση που προκαλεί η οικογενειακή φωτογραφία εστιάζοντας στη στιγμή, στη λεπτομέρεια και το συναίσθημα, καθώς και η ταυτοποίηση του κάθε αναπαριστώμενου προσώπου αναφορικά με τον οικογενειακό του ρόλο και τις συνδέσεις που προκύπτουν με άλλους ομογενειακούς ρόλους εντός της οικογένειας, καθιστά τις οικογενειακές φωτογραφίες κοινωνιογράμματα, που αναδεικνύουν τις διαπλεκόμενες βιογραφίες των μελών της έτσι που τίποτα  δεν είναι αδιάφορο και άνευ συναισθηματικού νοήματος για κανέναν.

Αν η οικογένεια θυμάται ποια είναι ανασυγκροτώντας το παρελθόν της με τρόπο που να ταιριάζει με το παρόν, κτίζοντας το οικογενειακό της αφήγημα, δεν κάνει άλλο, από το να  αναζητά το αξιομνημόνευτο, που την προσδιορίζει την διαφοροποιεί και εγγυάται τη συνέχεια και την ενότητα της. Οι οικογενειακές φωτογραφίες και οι αφηγήσεις που αυτές προκαλούν, επιβεβαιώνουν ότι το αξιομνημόνευτο εντός της οικογένειας δεν είναι  άλλο από τον ίδιο τον εαυτό της και επειδή το αξιομνημόνευτο  εντός της οικογένειας δεν είναι ποτέ κενό συναισθημάτων, τότε αλλιώς διατυπωμένο το αξιομνημόνευτο είναι η λατρεία της οικογένειας και ο κωδικός εισόδου σε αυτή είναι οι οικογενειακοί ρόλοι που κατέχουν τα μέλη της.