Περί διακρίσεων

Ως άτομο με περιορισμένες κινητικές δραστηριότητες, μετά από μεγάλη χρονική περίοδο ανάρρωσης λόγο τροχαίου ατυχήματος, προσπάθησα να δραστηριοποιηθώ και να επανέλθω στη ζωή με τα νέα αυτά δεδομένα. Επέλεξα να ασχοληθώ με τον αθλητικό τομέα βάζοντας προτεραιότητα την σωματική θεραπεία, χωρίς να φανταστώ ότι θα κατέληγα στο άθλημα τις τοξοβολίας με πανελλήνιες διακρίσεις. Στη διαδρομή αυτή, περνώντας από διάφορα αθλήματα μέχρι να κατασταλάξω, συμβάδισα με διάφορους ανθρώπους με αναπηρία, συναθλητές, προπονητές και τους ελάχιστους εθελοντές που στηρίζουν την προσπάθεια των ανθρώπων αυτών.

Αποφάσισα να παρουσιάσω φωτογραφικά την προσπάθεια εξέλιξης της ελληνικής ομάδας παραολυμπιακων αγώνων «Άρση Βαρών σε Πάγκο».  Κίνητρο υλοποίησης  της φωτογραφικής αυτής εργασίας αποτέλεσε η επιμονή των μελών της συγκεκριμένης ομάδας να αναδείξουν τη σωματική τους ικανότητα πέρα από την αναπηρία. Έχοντας ως κύρια ενασχόληση τους το συγκεκριμένο άθλημα,  αποδεικνύουν ότι και στο πεδίο του αθλητισμού η αρτιμέλεια δεν είναι προαπαιτούμενο. Απόδειξη αποτελεί το γεγονός ότι η ισχυρή πλειοψηφία αυτών των ατόμων έχουν διακριθεί σε πανελλήνιους, πανευρωπαϊκούς και παγκόσμιους αγώνες.