Μεταμνήμη και φωτογραφία: Δύο παραδείγματα

O Πάρις Πετρίδης παρουσιάζει Τα ρωμέΐκα σχολεία της Πόλης (Άγρα, 2007) και Τόποι βίας στη Θεσσαλονίκη (Άγρα, 2012).Κοινό τους θέμα είναι η φωτογραφική μεταφορά της ιστορικής μνήμης / λήθης. Η αντιμετώπιση όμως διαφέρει.

Τα ρωμέΐκα σχολεία της Πόλης είναι ένα φωτογραφικό ντοκουμέντο των τριών εμβληματικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων  —Ζωγράφειο, Ζάπειο μκαι Μεγάλη του Γένους Σχολή—στη σημερινή τους μορφή. Με δεδομένο το κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο, η εργασία στηρίζεται στην καθαρή φωτογραφία, η διαφάνεια της οποίας σηματοδοτεί το τραυματικό παρελθόν, το αβέβαιο παρόν, το δυσοίωνο μέλλον.

Οι Τόποι Βίας στη Θεσσαλονίκη πραγματεύονται την μνήμη θυμάτων βίας σε δημόσιο χώρο αντιπαραθέτοντας καταγεγραμμένες μαρτυρίες με φωτογραφίες από τους αντίστοιχους τόπους στη σημερινή τους μορφή. Εδώ οι φωτογραφίες ‘συνομιλούν’ με το αρχείο. Και αν το τελευταίο μαρτυρά, καταγράφει, τεκμηριώνει, με δυό λόγια είναι η μνήμη, οι φωτογραφίες είναι η λήθη. Καταστατικά ανήμπορες να συλλάβουν το χαμένο πραγματικό, απεικονίζουν το πραγματικό της απουσίας του. Αποδείξεις είναι κάτι που δεν χρειαζόμαστε.