Η Νεοελληνική Ιστορική Συλλογή Κωνσταντίνου Τρίπου

Από το 1920, όταν ακόμη δεν είχε εκδηλωθεί κανένα ενδιαφέρον για τη φωτογραφική μας κληρονομιά από τους πολιτιστικούς φορείς του τόπου, ο Κωνσταντίνος Τρίπος προφητικά είχε διαβλέψει την τεκμηριωτική σημασία των φωτογραφικών εικόνων και είχε επιδοθεί με επιμονή και αφοσίωση στην αναζήτησή τους.

Αξιολογώντας τη φωτογραφία ως ιστορικό τεκμήριο, για 50 περίπου χρόνια συγκέντρωνε οπτικό υλικό (φωτογραφίες, λευκώματα, επιστολικά δελτάρια κ.ά.), που χρονικά εκτείνεται από τα μέσα του 19ου αιώνα έως το 1955. Στη συνέχεια προέβαινε στη σχολαστική ταξινόμηση και την άρτια τεκμηρίωσή του, συσχέτιζε επιτυχώς τις εικόνες και συμπλήρωνε τις πληροφορίες που απέρρεαν από τα εικονιζόμενα θέματα με σχετικά άρθρα του τύπου.

Καρπός της πολύχρονης αυτής ενασχόλησής του υπήρξε η δημιουργία της «Νεοελληνικής Ιστορικής Συλλογής Κωνσταντίνου Τρίπου», ενός πολύτιμου θησαυρού από όπου αντλούνται μοναδικές πληροφορίες τόσο για την ιστορία και τη φυσιογνωμία του τόπου, όσο και για την ιστορία της ελληνικής φωτογραφίας. Η προτεινόμενη εισήγηση εκτός από την παρουσίαση της Συλλογής θα αφορά και στη χρήση της φωτογραφίας ως τεκμήριο. Αναφορά θα γίνει επίσης και στους διαφορετικούς τρόπους χρήσης των παραπάνω φωτογραφικών τεκμηρίων.