Οι δημοσιεύσεις στην Ελλάδα για τον διακεκριμένο φωτογράφο Fred
Boissonnas προσέγγισαν το έργο του κάτω από το πρίσμα της
μοναδικής προσφοράς του στην τεκμηρίωση της ελληνικής
υπαίθρου αλλά και κάποιας νοσταλγίας για μια Ελλάδα που δεν
υπάρχει πια. Ωστόσο η προσεκτική μελέτη των εγγράφων που
φυλάσσονται στο Υπουργείο Εξωτερικών αποκαλύπτουν τις
εύστοχες κινήσεις ενός δαιμόνιου Ελβετού επιχειρηματία που
συνδύασε το αναμφισβήτητο ταλέντο του και τον δηλωμένο
φιλελληνισμό του με την επέκταση των εκδοτικών του
δραστηριοτήτων και τη χρηματοδότηση της φωτογραφικής του
"πρότασης" για την Ελλάδα από την Ελληνική Κυβέρνηση. Μια
πρόταση οπτικής αποτύπωσης της Ελλάδας που διαμορφώθηκε σε
συνάρτηση με τις "ελληνικές εδαφικές διεκδικήσεις", όπως αυτές
διατυπώθηκαν πριν από τους Βαλκανικούς Πολέμους, μετά την
ενσωμάτωση της Μακεδονίας και της Ηπείρου, εν όψει της
συνδιάσκεψης της Ειρήνης στο Παρίσι το 1918 και τέλος σε σχέση
με την εφαρμογή της συνθήκης των Σεβρών και το ζήτημα της
Μικράς Ασίας.