Τοπο-Ανθρωπολογίες

Ομαδική έκθεση. Συμμετέχουν: Πέτρος Κοκκόλης: Sundays /  Παναγιώτης Λάμπρου: Burnt Land /   Ορέστης Σεφέρογλου: The Red island.

Οι φωτογραφικές σειρές των τριών φωτογράφων που παρουσιάζονται στην έκθεση αποτελούν ένα τμήμα της μεγαλύτερης έκθεσης με τίτλο ΤΟΠΟ-ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΕΣ που παρουσιάστηκε μεταξύ Οκτωβρίου - Δεκεμβρίου 2021 στο ΜΙΕΤ της Θεσσαλονίκης στο πλαίσιο της Thessaloniki Photobiennale. Η έκθεση αποσκοπούσε στο να δώσει μια όσο γίνεται πιο αντιπροσωπευτική εικόνα των μέχρι τότε αποτελεσμάτων του εγχειρήματος της πλατφόρμας Τhe Provinces. Η πλατφόρμα που ιδρύθηκε το 2018 εστιάζει στον διαρκή αναπροσδιορισμό του όρου “επαρχία” παρέχοντας τις βάσεις για έναν διάλογο ανάμεσα στο κέντρο και την περιφέρεια απαλλαγμένο από στερεοτυπικές προκαταλήψεις.  Στην παρούσα έκθεση παρουσιάζεται μια επιλογή εικόνων από τη δουλειά τριών φωτογράφων ένα βασικό κοινό χαρακτηριστικό των οποίων είναι ότι δουλεύουν με φιλμ.

Ο Πέτρος Κοκκόλης στη σειρά Sundays γίνεται θεατής μιας ιδιότυπης, κεφάτης λίγκας, απαλλαγμένης από οικονομικά συμφέροντα, μεγάλες φιλοδοξίες και “σταρς”. “Φανατικός” των γηπέδων της λακωνικής υπαίθρου παρατηρεί την ποδοσφαιρκή κουλτούρα. Με αφετηρία την πόλη της Σπάρτης, φωτογραφίζει σε αγώνες της χαμηλότερης κατηγορίας του τοπικού πρωταθλήματος, σε χωριά όπου ο αριθμός των κατοίκων, η ύπαρξη γηπέδου και μια μικρή οικονομική ενίσχυση, έδωσε τη δυνατότητα συντήρησης μια ποδοσφαιρικής ομάδας. 

Ο Παναγιώτης Λάμπρου στη σειρά Burnt Land εξερευνά την περιοχή της Πελοποννησου γύρω από την Αρχαία Ολυμπία μετα τις καταστροφικές φωτιές το καλοκαιρι του 2007 και πριν την τελετή παράδοσης της Ολυμπιακής Φλόγας για τους Ολυµπιακούς Aγώνες του 2008.  Ακολουθεί µια διαδροµή διά μέσου της καµένης γης αναζητώντας την εξέλιξη της εναπομείνασας ζωής.

Στη σειρά The Red Island ο Ορέστης Σεφέρογλου εστιάζει στην περιοχή της Βοιωτίας όπου μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, την εφαρμογή του σχεδίου Μάρσαλ και την ανακάλυψη κοιτασμάτων βωξίτη και νικελίου αναπτύχθηκε έντονη μεταλλευτική δραστηριότητα. Ο Σεφέρογλου επικεντρώνεται στο χωριό Κόκκινο με τους 618 κατοίκους του ένα σημαντικό μέρος των οποίων εργάζεται στα κοντινά μεταλλεία, το μεγαλύτερο των οποίων ονομάζεται «νησί».

Επιμέλεια και κείμενο: The Provinces